Gedachten volgen (deel 3)

We willen proberen het idee van gedachten volgen wat meer interactief te maken.
Het zou mooi zijn als de mensen die deze routes volgen zelf ook gedachten/herinneringen kunnen toevoegen.
Zo krijg je een route op basis van verschillende echte herinneringen.
Om toch het idee van de gedachte van 1 persoon te volgen zou je de herinneringen die de toeschouwer doorgeeft kunnen laten inspreken door de stem van wie die route is.
Het voordeel is dat de gedachten al in flarden zijn (= realistischer, en de toeschouwer moet er zelf een begrijpbaar iets van maken) waardoor dit dus goed toepasbaar zou kunnen zijn.
Op deze manier krijg je een route op basis van verschillende herinneringen van mensen die hun bericht achterlaten. Deze wordt dus door 1 stem ingesproken om het idee van het volgen van één gedachtegang te behouden.
Hierdoor zullen de gedachten ook steeds veranderen naarmate mensen nieuwe berichten achterlaten.
De toeschouwer loopt dus door een straat en hoort verschillende gedachteflarden (door één stem ingesproken) terwijl hij door deze straat loopt.
Deze flarden zal de toeschouwer aan elkaar gaan koppelen om zo een steeds beter begrijpbaar beeld te krijgen van de persoon waarvan de gedachten zijn.
Als de toeschouwer zelf een herinnering wil toevoegen aan deze route zou hij een telefoonnummer kunnen bellen en zijn herinnering kunnen achterlaten op de voicemail (of sms).
Deze berichten worden eens in de zoveel tijd geüpdate en ingesproken door de hoofdstem.
Zodat er een steeds nieuwe gedachteroute zal ontstaan.
Een voordeel is dat dit anoniem zal zijn omdat hun eigen stem niet gebruikt wordt, en dat de kans groter is dan er intiemere berichten zullen binnenkomen.

Een ander alternatief zou kunnen zijn dat het idee van het volgen van één bepaalde gedachtegang achterwegen wordt gelaten en iedereen gewoon zijn eigen herinneringen kan inspreken op de voicemail.
Deze worden automatisch gekoppeld aan de plaats waar ze staan en zullen ook vrijwel direct online komen.
Hierdoor zal de route snel kunnen veranderen en ook veel interactiever zijn.
Een nadeel is dat dit automatisch gaat, waardoor alle voicemail berichten direct online komen.
Hierdoor is er geen controle over het soort berichten die online komen.

Gedachten volgen (deel 2)

Iedereen beleefd de wijk natuurlijk totaal anders als hij/zij hier doorheen loopt.Alleen al door persoonlijke herinneringen.Wat als je door iemand anders zijn ogen door deze wijk loopt.En hoort wat zijn/haar gedachtes op dat moment waren.
Zo leer je de wijk kennen op basis van persoonlijke herinneringen van andere mensen.

Uitwerking
De toeschouwer loopt door een straat en hoort (met een koptelefoon op) de gedachtes/herinneringen van iemand die ooit ook door die straat liep.
De toeschouwer kan deze weg van gedachten/herinneringen volgen.
Als de toeschouwer een bepaalde gedachte wil blijven volgen moet hij zich dus inleven in die persoon.
En bedenken waar hij heen zal gaan.
Maakt de toeschouwer een verkeerde beslissing of kiest hij er bewust voor deze gedachte niet meer te volgen, komt hij weer in iemand anders zijn gedachte terecht.

Wat voor gedachten zouden dit kunnen zijn?
Het mooiste lijkt me om een gedachtegang te creëren die zo realistisch mogelijk is.
Een herinnering kan b.v. gaan over een bepaald huis waar je langskomt, of langs een boom waar iemand vroeger een keer uit is gevallen en zijn arm brak.
Zo kan de toeschouwer ook echt zien waar de gedachten/herinneringen zich afspelen.

Het lijkt me mooi om de gedachten zo realistisch mogelijk te laten zijn.
Alsof jij echt even in iemand anders zijn hoofd zit.
De gedachten van iemand gaan vaak in flarden die voor andere niet te direct te begrijpen zijn.
Ik wil dus niet een kant en klare herinnering van iemand laten horen.
Maar een verhaal in flarden, zodat de toeschouwer zijn eigen fantasie moet gebruiken om hier een verhaal van te maken.
De invulling hiervan zal dan dus ook weer per persoon kunnen verschillen.
Hoe langer de toeschouwer een gedachten volgt hoe meer hij van deze persoon te weten zal komen.

Voorbeelden van gedachteroutes
De toeschouwer weer van te voren niet waar deze gedachte heen zal gaan.
Maar komt uiteindelijk bij de eindbestemming en zal dan dus weer iets meer over deze persoon te weten komen of beter begrijpen waar de gedachtes over gingen.
Ik wil gaan spelen met de verwachting van de toeschouwer.
Juist omdat de toeschouwer alleen flarden gedachte hoort zal hij zelf een bepaalde invulling gaan maken.
Ik wil dat bij de toeschouwer pas alle puzzelstukjes in elkaar vallen als hij bij de eindbestemming komt.
Voorbeelden:

- Een postbode die zijn wijk loopt
(De toeschouwer denkt misschien wel dat het een gluurder is die bij mensen de tuin inloopt, of een inbreker)
- Iemand die naar de tandarts moet en daar bang voor is.
gedachten: Een zware mannenstem die heel zenuwachtig is en zich totaal lijkt te verliezen in zijn angst en geforceerd zijn gedachten probeert af te leiden.
De toeschouwer zou kunnen denken dat deze net man iets heel erg heeft gedaan, of gaat doen.
- Een moeder die haar kinderen van school gaat halen
(terwijl de toeschouwer misschien dacht dat het zelf om een kind ging)
- Iemand die naar de dokter gaat, en bang is voor de uitslag
- Iemand die de hond uitlaat
- Iemand die net boodschappen heeft gedaan en naar huis loopt
- Een straatjongen die naar een hangplek gaat

De bewoners (als individu)

Ik ga me meer richten op wat voor mensen in de wijk (De Geeren) wonen.
Toen we in de wijk kwamen viel ons op hoe divers deze wijk was.
Er waren grote contrasten te zien in de soort woningen.
Van grote flats en kleine rijtjeshuizen tot rijke vrijstaande huizen.
Ook aan de tuinen/balkons kreeg een beeld van wat voor soort mensen er zouden kunnen wonen.
Zou het verschil tussen deze huizen even groot zijn als de mensen die er wonen?
Zouden ze contact met elkaar hebben en bij elkaar op de koffie gaan?
Of leven ze totaal langs elkaar heen in hun eigen “veilige” wereldje?
Ik zelf kreeg de indruk dat het laatste het geval was.
Door deze grote contrasten/verschillen onderscheiden mensen zich van elkaar.
Dit kan zijn door geloof, ras, status, werk, sekse, leeftijd, kleding,
genetische herkomst, naar leefgebied, naar opleidingsniveau, naar accent, naar haarkleur, naar hobbies, naar lievelingskleur, naar opvoeding, naar sociale omgeving, naar huisnummer, kennis.
Hiermee wordt iedereen of hij nou wil of niet in een bepaald hokje geplaatst.
Hierdoor krijg je dat mensen zich sneller naar elkaar toetrekken als ze overeenkomsten hebben.En elkaar misschien sneller afstoten als dit niet het geval is.

Gedachtes volgen

Iedereen beleefd de wijk natuurlijk totaal anders als hij/zij hier doorheen loopt.
Alleen al door persoonlijke herinneringen en waar die persoon op dat moment mee bezig is.
Wat als je door iemand anders zijn ogen door deze wijk loopt.
En hoort wat zijn/haar gedachtes op dat moment waren.
Een route die iemand echt gelopen heeft.
De toeschouwer beslist zelf hoelang hij door de ogen van deze persoon door de wijk loopt.
Als de toeschouwer besluit een andere straat in te slaan komt hij in iemand anders zijn gedachten terecht en ziet hij het door zijn ogen/gedachten.
Als de toeschouwer graag een persoon wil blijven volgen moet hij zich echt in deze persoon gaan verplaatsen.
En bedenken waar hij heen zal gaan.
Want alleen dan zul je te weten komen waar zijn bestemming zal zijn.



(v.b.)
























Al deze verschillende wegen zouden uiteindelijk kunnen leiden naar hetzelfde kruispunt.
Op die plek komen alle gedachtes bijeen en hoort ze door elkaar heen.
-Verschillende woorden springen eruit en vormen samen een nieuwe gedachte of boodschap aan de toeschouwer.
-Alle gedachtes hoor je eerst kris kras door elkaar gaan en uiteindelijk samenvloeien tot eenzelfde gedachte (iedereen zegt/denkt hetzelfde).
-De verschillende gedachtes komen elkaar tegen op die kruising en voeren een oppervlakkig gesprek, “Hoe is het?”.
De toeschouwer heeft net nog de echte gedachtes kunnen horen van de persoon die hij volgde.
Als de toeschouwer beide gedachtes helemaal heeft uitgelopen weet hij dus wat er in die personen echt omgaat in tegenstelling tot het gesprek wat de personen met elkaar voeren.
Na dit gesprek hoor je beide gedachtes weer beginnen en langzaam weglopen (gedachtes over wat diegene echt van de persoon vind waar hij net mee praatte, of misschien wel verliefd is of jaloers omdat die ander zo sterk lijkt terwijl dit misschien helemaal niet is).