Gedachtes volgen

Iedereen beleefd de wijk natuurlijk totaal anders als hij/zij hier doorheen loopt.
Alleen al door persoonlijke herinneringen en waar die persoon op dat moment mee bezig is.
Wat als je door iemand anders zijn ogen door deze wijk loopt.
En hoort wat zijn/haar gedachtes op dat moment waren.
Een route die iemand echt gelopen heeft.
De toeschouwer beslist zelf hoelang hij door de ogen van deze persoon door de wijk loopt.
Als de toeschouwer besluit een andere straat in te slaan komt hij in iemand anders zijn gedachten terecht en ziet hij het door zijn ogen/gedachten.
Als de toeschouwer graag een persoon wil blijven volgen moet hij zich echt in deze persoon gaan verplaatsen.
En bedenken waar hij heen zal gaan.
Want alleen dan zul je te weten komen waar zijn bestemming zal zijn.



(v.b.)
























Al deze verschillende wegen zouden uiteindelijk kunnen leiden naar hetzelfde kruispunt.
Op die plek komen alle gedachtes bijeen en hoort ze door elkaar heen.
-Verschillende woorden springen eruit en vormen samen een nieuwe gedachte of boodschap aan de toeschouwer.
-Alle gedachtes hoor je eerst kris kras door elkaar gaan en uiteindelijk samenvloeien tot eenzelfde gedachte (iedereen zegt/denkt hetzelfde).
-De verschillende gedachtes komen elkaar tegen op die kruising en voeren een oppervlakkig gesprek, “Hoe is het?”.
De toeschouwer heeft net nog de echte gedachtes kunnen horen van de persoon die hij volgde.
Als de toeschouwer beide gedachtes helemaal heeft uitgelopen weet hij dus wat er in die personen echt omgaat in tegenstelling tot het gesprek wat de personen met elkaar voeren.
Na dit gesprek hoor je beide gedachtes weer beginnen en langzaam weglopen (gedachtes over wat diegene echt van de persoon vind waar hij net mee praatte, of misschien wel verliefd is of jaloers omdat die ander zo sterk lijkt terwijl dit misschien helemaal niet is).